Zbieralnik pary

Zbieralnik pary jest to część kotła służąca jako przestrzeń, w której gromadzi się para nasycona wytworzona w kotle. Z reguły w jego wnętrzu umieszczona jest przepustnica, aczkolwiek w niektórych konstrukcjach była ona umieszczona w dymnicy.

Zbieralnik jest umieszczony na kotle i wystaje poza okrąg tworzony przez jego płaszcz. Zwykle stanowi on największy z kołpaków umieszczonych na kotle parowozu, a w większości maszyn budowy powojennej jest umieszczony we wspólnej obudowie z piasecznicą. Jest on też wykorzystywany jako właz do kotła dla pracowników wykonujących naprawy, dlatego też otwór pod nim musi mieć średnicę umożliwiającą wejście pracownika do wnętrza kotła. Otwór ten osłabia konstrukcję walczaka, tak więc wokół niego stosuje się wzmocnienie w postaci kołnierza wzmacniającego.

Zbieralnik pary składa się z nasady i pokrywy. Części te były łączone ze sobą nitami, a wnowocześniejszych parowozach spawane. Podobnie rzecz miała się z kołnierzem wzmacniającym.

Budowę zbieralnika pary pokazuje rysunek:

Zbieralnik pary - rysunek
  1. Nasada
  2. Pokrywa
  3. Kołnierz wzmacniający