Kolega Daweo (w wątku pt. czy istmniały takie serie...) wskazał nowe źródło informacji o parowozach i parowych wagonach silikowych czynnych na terenach dawnej Czechosłowacji: http://parniloko.wz.cz/
Portal jest bogaty w informacje, gorzej z rysunkami czy zdjęciami. Np. przy opisach serii 622.0 i 636.0 nei am ani rysunku ani fotki.
Za to jest np. opis parowozów bezogniowych serii 998.0
http://parniloko.wz.cz/web/loko/rady/fl/flc998/flc998.html
Za wstępu do opisu tych maszyn można się dowiedzieć, jakie bezogniowce neigdyś jeździły w Czechach (pamiętam, zę prawie rok temu padło pytanie na ten temat na tym zacym Forum, ale wtedy moja wiedza sie ograniczała do produkowanych niegdyś w Babelsbergu a potem w Meiningen trzyosiowych maszyn typu FLC - dwie sztuki jeszcze parę lat temu pracowały w zakładach tłuszczowych Setuza a.s. w Usti nad labem.
Forum dyskusyjne
Parowozy w Czechosłowacji
-
-
Oprócz opisów róznych serii parowozów, na wyżej wymienionej stronie są też opisy budowy parowozu, terminy i zakresy napraw wg norm ČSD.
Znalazłem też dział omawiający różne typy rozrządów (niestety rysunki marne i niejasne): http://www.parniloko.wz.cz/web/loko/prislusenstvi/rozvody/rozvody.html -
Na podstawie wspomnianej strony można wywnioskować że "9" na drugiej pozycji oznacza prędkość maksymalną 120 albo 130 km/h. Np. parowozy serii litewskiej GP (2`C1`) rozwijające do 130km.h (http://www.parniloko.wz.cz/web/loko/rady/300/3990/3990.html), zostały na ĆSD opisane jako seria 399.0 "Litevka", były to najszybsze parowozy kolei Czechosłowacji ( http://www.parniloko.wz.cz/web/loko/rady/300/3990/3990.html ). Były to też parowozy o największym nacisku na oś w Czechosłowacji - 19t, ograniczało to jednak pole ich działa jedynie do ważniejszych linii (Czechosłowacja oddziedziczyla tory po Austro-Węgrzech, a stosowano tam stosunkowo mały nacisk na oś 14t).
Strona zawiera różwnież opisy niezrealizowanych projektów:
http://www.parniloko.wz.cz/web/loko/prehled/prehled29.html
m. in. pośpiesznych parowozów tendrzaków serii 296.0 - 2`B2` - http://www.parniloko.wz.cz/web/loko/rady/nere/2960/2960.html
- znowu "9" znaczy prędkość maksymalną 130km/h, ogólnie projekt jest zbliżony do MAV 242 ( http://de.wikipedia.org/wiki/M%C3%81V-Baureihe_242 ), np. masa służbowa dla ĆSD 296.0 miała wynosić 92,0t zaś dla MAV 242 - 85,4t. -
System oznaczania serii i numerów inwentarzowych lokomotyw, obowiązujący w Czechosłowacji od 1. stycznia 1925 r. do 31. grudnia 1987 r. jest opisany po czesku np. tu:
http://www.parniloko.wz.cz/web/loko/zna/znakr.html a po angielsku np. tu:
http://en.wikipedia.org/wiki/Kry%C5%A1p%C3%ADn%27s_system
Autorem tego systemu był inż. Vojtěch Kryšpín, konstruktor parowozów (urodzony 27. kwietnia 1897 r., zmarły 5. października 1959 r.).
Dla przypomnienia struktura numeru w taborze normalnotorowym jest taka:
-część literowa:
- brak litery przed numerem -parowóz
-A -drezyna lub wózek inspekcyjny (kiedyś elektryczna lokomotywa akumulatorowa)
-E - elektrowóz prądu stałego lub lokomotywa akumulatorowa
-S - elektrowóz prądu zmiennego
-ES - elektrowóz dwusystemowy
-M - wagon silnikowy (parowy lub spalinowy)
-EM - wagon silnikowy prądu stałego
-ES - wagon silnikowy prądu zmiennego
-T - spalinowóz
-TL - spalinowóz z turbiną gazową
-ET lub TA - lokomotywy hybrydowe
Część cyfrowa:
-pierwsza cyfra - liczba osi napędowych
-druga cyfra - po dodaniu 3 i pomnozeniu iloczynu przez 10 daje prędkość konstrukcyjną. Jak słusznie zuważono w poście powyżej, w tym systemie nie ma mozliwości wyróżnić prędkości większych niż 120 km/h, ponieważ (9 + 3) * 10 = 120. i to widać choćby przy serii 399.0, tzw. litevka
-trzecia cyfra - po dodaniu 10 daje dopuszczalny nacisk osi w tonach. Jak widać, ten system nie pozwala wyróżnić naciskó osi powyzej 19 ton ani poniżej 10 ton.
-czwarta cyfra (oddzielona kropką) - wyróżnik serii. Jeżeli byłą tylko jedna seria maszyn spełnaijacych warunki określone trzenama cyframi (liczba osi wnapędowych, prędkość konstrukcyjna i nacisk osi), było zero, np. 556.0. Jeżeli było więcej serii soppełniających zakodowane w trzech cyfrach warunki eksploatacyjne, odrózniano je przez kolejne numery od ra poczynając.
Dalsze cyfry (od piątej) stanowiły numer taborowy w ramach serii.
-czwarta